ജനങ്ങൾക്കു മുന്നിലെ രണ്ടുരേഖകൾ......

കേരള പഠനകോൺഗ്രസ് വെറും പ്രസംഗം മാത്രമാണെന്നും ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിക്ക് അതുമായി ബന്ധമൊന്നുമുണ്ടാകില്ലെന്നും കേരളമുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മൻചാണ്ടി എഴുതിയത് വായിച്ചു. തൊഴിലാളികൾക്കും കൃഷിക്കാർക്കും സാധാരണക്കാർക്കും സമ്പത്തിൽ നീതിപൂർവമായ പങ്ക് ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിനുവേണ്ടിയാണ് ഇടതുപക്ഷം ഇന്നോളം പ്രസംഗിച്ചിട്ടുള്ളതും പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുള്ളതും. ഭൂപരിഷ്കരണം, മെച്ചപ്പെട്ട കൂലി, വിദ്യാഭ്യാസ ആരോഗ്യ സൗകര്യങ്ങൾ, റേഷൻ, ക്ഷേമ സൗകര്യങ്ങൾ, അധികാരവികേന്ദ്രീകരണം എന്നു തുടങ്ങിയവയെല്ലാം ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിയുടെയും പ്രസംഗത്തിന്റെയും ഫലമാണ്. മുതലാളിമാർക്കും ജന്മിമാർക്കും വേണ്ടി ഞങ്ങൾ പ്രവർത്തിച്ചുവെന്നൊരു ആക്ഷേപം ഉമ്മൻചാണ്ടിപോലും ഉന്നയിക്കുമെന്ന് എനിക്കുതോന്നുന്നില്ല.

എന്നാൽ, സാമൂഹ്യക്ഷേമ നേട്ടങ്ങളെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും കേരളത്തിന്റെ സാമ്പത്തികവളർച്ച മുരടിച്ചുനിന്നു. ഇടതുപക്ഷ നയങ്ങളാണ് ഈ സ്ഥിതിവിശേഷത്തിന് കാരണമെന്ന് രൂക്ഷമായ വിമർശനവും വലതുപക്ഷക്കാർ ഉയർത്തി. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് ഇ.എം.എസ്. മുൻകൈയെടുത്ത് ഒന്നാം കേരള പഠനകോൺഗ്രസ് 1994-ൽ വിളിച്ചുചേർത്തത്. ഭൂതകാലത്തിന്റെ സാമൂഹ്യക്ഷേമനേട്ടങ്ങൾ സംരക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് എങ്ങനെ സാമ്പത്തികവളർച്ച ത്വരപ്പെടുത്താമെന്ന് ചർച്ചചെയ്യാൻ രാഷ്ട്രീയപക്ഷഭേദമില്ലാതെ കേരളത്തിലെ പണ്ഡിതരെയും നയകർത്താക്കളെയും സാമൂഹികരാഷ്ട്രീയപ്രവർത്തകരെയും ഒരു വേദിയിൽ അണിനിരത്തി. ചെറുകിട ഉത്പാദനമേഖലയുടെ വളർച്ചയ്ക്കും പൊതുസേവനങ്ങളുടെ ഗുണനിലവാരം ഉയർത്താനും ജനങ്ങളുടെ വർധിച്ച പങ്കാളിത്തം എന്ന ആശയം ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് ഈ ചർച്ചകളിൽനിന്നാണ്. അങ്ങനെയാണ് ജനകീയാസൂത്രണം ആവിഷ്കരിച്ചത്. ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ പ്രസംഗം പ്രവൃത്തിയായ മറ്റൊരു ചരിത്രസന്ദർഭം.

രണ്ടാം പഠനകോൺഗ്രസ് ആയപ്പോഴേക്കും ഒരുകാര്യം വളരെ വ്യക്തമായി. എൺപതുകളുടെ അവസാനം മുതൽ കേരളസമ്പദ്ഘടന വളർച്ചയുടെ പുതിയ വിതാനത്തിലേക്കുയർന്നു. സാമ്പത്തികവളർച്ച ദേശീയ ശരാശരിക്ക് മുകളിലായി. സാമൂഹികവികസനത്തിലെ മുതൽമുടക്ക് വിദേശരാജ്യങ്ങളിലെ തൊഴിൽസാധ്യതകൾ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നതിന് നമ്മെ സഹായിച്ചു. ഗൾഫ് പണവരുമാനം ഉപഭോഗത്തെ ഉയർത്തി, ഉപഭോഗമേഖലകൾ വളർന്നു. എന്നാൽ, ഈ വളർച്ച ഉത്പാദനമേഖലയെ സ്വാധീനിച്ചില്ല. ഇതെങ്ങനെ പരിഹരിക്കാമെന്നാണ് രണ്ടും മൂന്നും കോൺഗ്രസ്സുകൾ ചർച്ചചെയ്തത്.

ആഗോളീകരണം അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്ന പരിമിതികളെക്കുറിച്ചും കൂടുതൽ വ്യക്തതയുണ്ടായി. ഉത്പാദനമേഖലകളുടെ വളർച്ച ത്വരപ്പെടുത്തുന്നതിലും വിദ്യാസമ്പന്നരായ പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് അനുയോജ്യമായ തൊഴിലവസരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിലും ഐ.ടി. പോലുള്ള വിജ്ഞാനാധിഷ്ഠിത വ്യവസായങ്ങളിലേക്കും മറ്റും തിരിയണമെന്ന് ഈ പഠനകോൺഗ്രസ്സുകൾ വിലയിരുത്തി. ഇന്ന് ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒരു അഭിപ്രായസമന്വയമുണ്ട്. പക്ഷേ, ഈ സാമ്പത്തികഗതിമാറ്റം വളരെ മന്ദഗതിയിലേ ഉണ്ടാകുന്നുള്ളൂ. ആദ്യത്തെ ടെക്നോപാർക്ക് കേരളത്തിലാണ് തുടങ്ങിയതെങ്കിലും ഇന്ത്യയിലെ സോഫ്റ്റ്വേർ കയറ്റുമതിയുടെ തുച്ഛമായ വിഹിതമേ കേരളത്തിൽ നിന്നുമുള്ളൂ. ആദ്യത്തെ ഇലക്ട്രോണിക് സംരംഭങ്ങളിലൊന്നായ കെൽട്രോൺ ഇന്നും തുടങ്ങിയേടത്തുനിൽക്കുകയാണ്. ബയോടെക്നോളജി ഇനിയും കേരളചക്രവാളത്തിൽ ഉദിച്ചിട്ടില്ല. ഈ സ്ഥിതിവിശേഷത്തിന് പരിഹാരമാണ് നാലാംകേരള പഠന കോൺഗ്രസ് പ്രധാനമായും ചർച്ചചെയ്തത്.

ഇത്തരം പുതിയ വ്യവസായമേഖലകളിലേക്ക് സ്വകാര്യനിക്ഷേപകരെ ആകർഷിക്കാനാവുന്നില്ല. അതിനു മുഖ്യകാരണം, റോഡുകളും പാർക്കുകളുംപോലുള്ള ഭൗതികപശ്ചാത്തല സൗകര്യങ്ങളുടെയും ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസം പോലുള്ള സാമൂഹികപശ്ചാത്തലസൗകര്യങ്ങളുടെയും അപര്യാപ്തതയാണ്. പശ്ചാത്തലസൗകര്യ സൃഷ്ടിക്കായുള്ള ഇടപെടലുകൾ ഏന്തിവലിഞ്ഞാണ് നീങ്ങുന്നത്. ഇതിനുകാരണം കണ്ടെത്തി പരിഹരിക്കുന്നതിന് നാലാം പഠനകോൺഗ്രസ് പ്രത്യേക ഊന്നൽനൽകി. തുറന്നമനസ്സോടെ ഈ പ്രശ്നത്തെ സമീപിക്കുന്നതിനു പകരം, ഈ മേഖലയിലെ നേട്ടങ്ങൾക്കെല്ലാം ഉത്തരവാദി യു.ഡി.എഫാണെന്നു വാദിച്ച് എട്ടുകാലിമമ്മൂഞ്ഞു ചമയുകയാണ് മുഖ്യമന്ത്രി. ഇടുക്കി പദ്ധതിയും നെടുമ്പാശ്ശേരി വിമാനത്താവളവുമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പദ്ധതികൾ. 1969-ലെ സർക്കാറിന്റെ കാലത്താണ് ഇടുക്കി പദ്ധതിക്ക് തറക്കല്ലിട്ടത്. ഇവ രണ്ടുമടക്കമുള്ള എല്ലാ വൻകിട പശ്ചാത്തലസൗകര്യ പ്രോജക്ടുകളിലും ഇരുമുന്നണികൾക്കും പങ്കുണ്ട്. കണ്ണൂർ വിമാനത്താവളം, കൊച്ചി മെട്രോ, സ്മാർട്ട് സിറ്റി, വല്ലാർപാടം ടെർമിനൽ തുടങ്ങിയവയുടെയെല്ലാം സ്ഥിതി ഇങ്ങനെത്തന്നെ.

ഇവയെക്കുറിച്ചൊക്കെ വമ്പുപറയുന്നതിനുപകരം നിർമാണം നീണ്ടുപോകുന്നതിന്റെയും ആവശ്യത്തിന് സൗകര്യങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയാത്തതിന്റെയും കാരണങ്ങൾ തിരയുകയും പരിഹാരത്തിന് ശ്രമിക്കുകയുമാണ് വേണ്ടത്. അതാണ് നാലാം പഠനകോൺഗ്രസ്സിൽ നടന്നത്. ഈ ചർച്ചകളിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടു കാരണങ്ങളാണ് കണ്ടെത്തിയത്. യു.ഡി.എഫ്. സർക്കാർ ആവിഷ്കരിച്ച പദ്ധതി പരിപ്രേക്ഷ്യം 2030 എന്ന രേഖയും നാലാം കേരള പഠന കോൺഗ്രസ് ചർച്ചചെയ്ത കേരള വികസന അജൻഡ എന്ന രേഖയും ഇപ്പോൾ കേരളത്തിലെ ജനങ്ങളുടെമുന്നിൽ രണ്ടു വികസനരേഖകളായുണ്ട്. ആദ്യത്തേത് ചില കൺസൾട്ടന്റുമാരുടെ കസർത്താണ്. രണ്ടാമത്തേത് ഇരുപതോളം സെമിനാറുകളിൽ കേരളത്തിന്റെ പണ്ഡിതന്മാരും സാമൂഹികരാഷ്ട്രീയപ്രവർത്തകരും ചർച്ചചെയ്ത കാര്യങ്ങൾ ക്രോഡീകരിച്ച് തയ്യാറാക്കിയ രേഖയും. പഠനകോൺഗ്രസ്സിലെ ചർച്ചകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഈ കരടുരേഖയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ അവസാനരൂപം നൽകിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

 കേരളത്തിന്റെ കാർഷികമേഖലയെ തകർത്ത നവലിബറൽ നയങ്ങളെ, നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസ, ആരോഗ്യമേഖലകളിലേക്കുകൂടി വ്യാപിപ്പിക്കണമെന്ന കാഴ്ചപ്പാടാണ് യു.ഡി.എഫിന്റെ രേഖ മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്. എൽ.ഡി.എഫിന്റെ രേഖയാകട്ടെ, ഈ സമീപനത്തിന് കടകവിരുദ്ധമായ നിലപാടാണ് സ്വീകരിക്കുന്നത്. ഇന്നത്തെ പരിമിതികൾക്കുള്ളിൽനിന്നുകൊണ്ട് ഒരു ബദൽമാർഗം തേടാനാണ് പരിശ്രമിക്കുന്നത്. ഈ രണ്ടുരേഖകളും തമ്മിൽ മൗലികമായ അഭിപ്രായഭേദങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു എന്ന വസ്തുത ആർക്കും നിഷേധിക്കാനാവില്ല. ഈ രണ്ടുരേഖകളും ജനങ്ങൾ ചർച്ചചെയ്യട്ടെ. പിണറായി വിജയൻ നേതൃത്വം നൽകുന്ന നവകേരള മാർച്ചിലും ഞങ്ങൾ മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന പ്രധാന ചർച്ചാവിഷയം ഈ വികസനനിർദേശങ്ങൾ തന്നെയാണ്. കഴിഞ്ഞ അഞ്ചുവർഷക്കാലത്തെ അനുഭവത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ഏതാണ് അഭികാമ്യമെന്ന് കേരളജനത തീരുമാനിക്കും.